Ze worden door sommigen gekscherend de Septemberbrigade genoemd, de vijf nieuwe managers die in september 2020 tegelijkertijd zijn begonnen bij Ubbink. Met een frisse blik kijken zij naar het bedrijf. Hoe zouden zij, als relatieve nieuwkomers, de cultuur omschrijven?
‘Open en behulpzaam’, antwoordt Mike Westerdijk op die vraag. ‘De eerste twee dagen liep ik mee aan de assemblagelijnen. Het was fantastisch. Mensen waren nieuwsgierig, wilden van alles van mij weten. Ze kunnen ook denken: ik wil helemaal geen nieuwe manager.’
Jeroen Selman: ‘Er is hier niemand die niet wilt helpen. Je moet er wel om vragen, want mensen kijken wel even de kat uit de boom, maar als je gewoon jezelf bent, authentiek, normaal doet en geen masker draagt, dan hoor je er heel snel bij.’
‘Het is jammer dat we door corona en de mondkapjes de maar de helft van de collega's hebben gezien; sommigen nog nooit of alleen via beeldscherm omdat ze thuiswerken’, zegt Iwan-Erik Post. Erik Barendsen: ‘Maar we hebben een heel goed introductieprogramma gehad.’
De nieuwe managers zijn niet voor niets aangenomen. Ze brengen de nodige ervaring en kennis mee om zo Ubbink naar een hoger niveau te helpen. Daarvoor voeren ze wel de nodige veranderingen door. Want door de sterke groei van de afgelopen jaren ‘barstte de organisatie uit zijn voegen’, zoals Mike het omschrijft.
‘De cultuur is er een van de mouwen opstropen’, vertelt Jeroen. ‘Is er meer werk? Dan gaan we nóg harder werken. Maar de volumes zijn nu zo groot, dat je beter slimmer kunt werken. Die omslag moet er komen en daar proberen wij ons steentje aan bij te dragen.’
‘Mensen zijn betrokken en hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel’, vult Mike aan. ‘Maar sommigen nemen daardoor te veel hooi op de vork, lopen op hun tenen en vergeten hun eigen taak. Wat ik heel erg gemerkt heb, is dat mensen het fijn vonden dat wij focus aanbrachten.’ Jeroen: ‘Er was behoefte aan duidelijkheid.’
Tegelijkertijd zijn veranderingen niet altijd even makkelijk bij een bedrijf dat 125 jaar bestaat en dat veel ervaren werknemers heeft. ‘Natuurlijk komen er vragen, is er onzekerheid. Dat heb ik in de gesprekken ook gemerkt. Maar als je uitlegt wat je plannen zijn, dan snappen de meesten dat heel goed’, zegt Mike.
De oude wereld wordt losgelaten, terwijl Ubbink nog niet in de nieuwe is gearriveerd. Dat is af en toe ongemakkelijk, maar het bedrijf zit op de goede weg. ‘Wat er bij Ubbink gebeurde, was heel goed, maar samen kunnen we het nog beter doen. Dat is de boodschap.’
Daarom willen ze eigenlijk helemaal niet als Septemberbrigade bekendstaan. ‘Want we zijn één bedrijf’, zegt Iwan-Erik. ‘We doen het samen.’
‘De baas zei altied: er is één man die overblieft en dat is Henkie Groen. En zo is het gegaan.’ Drie jaar na zijn vertrek is Henk Groen even terug bij Ubbink. Van de 70 jaar dat hij nu leeft, is hij 47 jaar en acht maanden in dienst geweest van het Doesburgse bedrijf. Altijd heeft hij hetzelfde werk gedaan. Henk is Mister Dakramen.
Lees meer
Wandel door een willekeurige Nederlandse wijk en je zult ze geheid vinden: de Purilan dakramen. Wie kent ze niet? De afgelopen decennia zijn ze uitgegroeid tot een begrip en vormen ze een vertrouwd beeld in de straat. In Europa kun je ze zelfs op meer dan één miljoen daken terugvinden.
Lees meer