Wie de grote productiehal van Ubbink binnenloopt en kijkt naar de assemblagelijnen die vooraan staan opgesteld, valt het meteen op: de helft van het personeel bestaat uit vrouwen. “Ik zou de exacte cijfers erbij moeten pakken om te controleren of die constatering klopt”, zegt Marc van den Berg.
Als HR-manager heeft hij, misschien wel gek genoeg als man, het beste een overzicht van de vrouwen binnen Ubbink. “Voor ons maakt het niet uit of iemand een man of vrouw is. Wij kijken altijd naar wat iemand kan, naar iemands mogelijkheden. We doen dus ook niet aan positieve discriminatie.”
Toch zijn Ubbinks ‘vrouwencijfers’ best wel bijzonder te noemen. Uit de geschiedenisboeken blijkt dat het bedrijf in 1947 al twaalf vrouwen in dienst heeft, terwijl er dan nog een wet is die gehuwde vrouwen verbiedt om te werken. Tot de wetswijziging in 1956 zijn getrouwde vrouwen zelfs niet eens handelingsbekwaam. Ze konden geen contracten aangaan of grote aankopen doen. Ambtenaressen werden op de dag na hun huwelijk ontslagen.
Vandaag de dag is het verschil tussen werkende mannen en vrouwen bijna weg: ruim zes op de tien vrouwen werkt (bij mannen is dat zeven op de tien).
Wel hebben vrouwen veel minder vaak een voltijdcontract en maakt de overheid zich grote zorgen over de economische zelfstandigheid van vrouwen. Daarom moet onder meer beloningsdiscriminatie (ongelijke betaling) tegengegaan worden. Bij Ubbink is dat al het geval. Van den Berg: “Voor iedere functie staat een bepaald salaris.”
Wel verschilt het aantal vrouwen per afdeling. Op de plekken waar zwaar fysiek werk moet worden gedaan, werken minder vrouwen dan in de assemblagelijnen. Vacuümvormen is daar een voorbeeld van. “Heel soms werkt daar een fysiek sterke vrouw, maar dat gebeurt niet zo vaak.” Andersom gebeurt het ook weleens. “In de zonnepanelenfabriek die we een tijd hebben gehad, kregen kerels het niet voor elkaar om een bepaald soort priegelwerk te doen. Vrouwen bleken dat veel beter te kunnen.”
Deze eeuw is er ook op directieniveau een positieve ‘vrouwentrend’ bij Ubbink. Wilma Haanappel was lange tijd de enige vrouw aan tafel, maar sinds een aantal jaren bestaat de tweekoppige directie van Ubbink in Nederland uit een man en een vrouw. Carin Hendriksen vervult die functie sinds anderhalf jaar. Van den Berg: “Een hele gezonde situatie.”
Ondertussen heeft hij de exacte cijfers achterhaald van de vrouwen die werkzaam zijn bij de assemblagelijnen. “De constatering klopt. Het is nagenoeg fiftyfifty.”
Het duurt twee jaar, voordat ze de vacuümvormtechniek echt goed onder controle hebben en de kostprijs kan concurreren met die van gietijzeren dakramen. Maar in 1961 is het dan zo ver: het eerste kunststof dakraam van Ubbink kan de markt op. Voortaan hoeft men in de bouw niet meer met een loodzwaar raam het dak op. Ziehier het begin van het huidige Ubbink.
Lees meer
